ทำเต็มที่แต่ไม่ซีเรียส พระไพศาล วิสาโล

ทำเต็มที่แต่ไม่ซีเรียส พระไพศาล วิสาโล สำนักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง พิมพ์ครั้งที่ ๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๘ มี ๒๔๐ หน้า ISBN9786169110064
อะไรคือความสุขของมนุษย์ ถ้าพูดถึงความสุข คนส่วนใหญ่คงนึกไปถึงความสำเร็จ ชื่อเสียงลาภยศ อำนาจ ทรัพย์สมบัติเงินทอง ความรัก และสิ่งอื่นๆ อีกมากมายที่คนเรามักไล่ล่าไขว่คว้าหามาเพื่อเติมเต็มชีวิต
ผู้เขียน


อะไรคือความสุขของมนุษย์? ถ้าพูดถึงความสุข คนส่วนใหญ่คงนึกไปถึงความสำเร็จ ชื่อเสียงลาภยศ อำนาจ ทรัพย์สมบัติเงินทอง ความรัก และสิ่งอื่นๆ อีกมากมายที่คนเรามักใช้ทั้งชีวิตเพื่อไล่ล่าไขว่คว้าสิ่งเหล่านั้นมาสนองแรงปรารถนาที่เรียกร้องหาการเติมเต็มตลอดเวลาราวกับว่ามันไม่มีที่สิ้นสุด... ทว่าหากพูดถึง การทำงาน จะมีสักกี่คนที่จะนับรวมเอาคำว่า งาน เข้าไปเป็นหนึ่งในชุดคำตอบ สำหรับโจทย์ที่ชื่อว่า ความสุข ยิ่งสำหรับคนประเภทที่ทำงานด้วยความฝืนใจ คงมีแต่ความเบื่อหน่ายและทุกข์ทรมานจากงาน

ทำเต็มที่ แต่ไม่ซีเรียส งานเขียนของ พระไพศาล วิสาโล เล่มนี้ ได้หยิบเอา งาน และ ความสุข มาบรรจงผูกมัดเข้าด้วยกันอย่างงดงาม สร้างนิยามที่แตกต่างออกไปจากที่เคยคิดกันว่า งานกับความสุขช่างอยู่ตรงข้ามและห่างไกลกันเหลือเกิน แต่แท้จริงแล้วการจับงานกับความสุขมาอยู่ร่วมกันมันไม่ต้องปฏิบัติอะไรให้ยากเย็นเสียด้วยซ้ำ เพียงแค่ต้อง ทำ สองสิ่งที่ง่ายดายเท่านั้นเอง คือ ทำ กิจ และ ทำ จิต

ทำกิจ หมายถึง การทำภาระการงานต่างๆ ตามหน้าที่อันสมควรอย่างเต็มกำลังความสามารถ ส่วน ทำจิต หมายถึง การปล่อยวางจิตใจ เข้าใจสัจธรรมแห่งโลก ว่าทุกสรรพสิ่งเป็นอนัตตา ล้วนไม่จีรัง ไม่มีประโยชน์จะไปยึดมั่นยึดถืออันใด เราจำเป็นต้องทำกิจและทำจิตควบคู่กันไปโดยที่ไม่แยกสองส่วนนี้ออกจากกันเด็ดขาด ผลที่จะเกิดตามมาคือ สงบเย็นและเป็นประโยชน์
- ธรรมบรรยาย
- สงบเย็นเป็นประโยชน์

ความสุขในการงาน
- งานบำรุงใจ
- ทำงานอย่างปล่อยวาง
- ความสำเร็จคือจุดเริ่มต้นเเห่งความล้มเหลว
ฯลฯ

ความสุขในองค์กร
- ธรรมะในงาน ธรรมะในใจ
- เสริมสร้างพลังเเห่งความดีในองค์กร
- สู่องค์กรจัดการความดี
ฯลฯ

ความสุขในสังคม
- พุทธสังคมนิยมกับสังคมไทยปัจจุบัน

ปุจฉา- วิสัชนา
- ปล่อยวางไม่ใช่วางเฉย
- เมื่อไรจึงควรปล่อยวาง
- ทำงานอย่างไร ให้ใจเป็นสุข